Autoportret, 1916.

Jedan od najvećih slikara realizma kod nas, Uroš Predić, rođen je 7. decembra u Orlovatu gde je pohađao osnovnu školu. Sedmorazrednu gimnaziju u Pančevu studirao je do 1876. godine, kada je kao veoma darovit dobio stipendiju Matice srpske i otišao u bečku slikarsku akademiju.

Njegov jedini pokušaj ženidbe bio je 1889. godine, izabranica je bila šesnaestogodišnja Ana Nakarada kojoj otac nije dozvolio da se uda za tridesetdvogodišnjeg umetnika.

U Beogradu je svoje slike prvi put izlagao 1888. U svom slikarskom opusu najviše je negovao portrete, žanrove sa nacionalnim motivima i predstave istorijske tematike. Čuveni su portreti članova Srpske kraljevske akademije, žanr predstave Na studencu, Vesela braća i Siroče na majčinom grobu, kao i istorijske scene Kosovka devojka i Bosansko-hercegovački begunci.

- ,,Siroče na majčinom grobu”

Kako je težio da postigne što uverljiviju sličnost sa likom naručioca i insistirao na prepoznatljivosti, ovaj slikar je postao hroničar građanskog društva svoga vremena. Sa slikanjem portreta po porudžbini počeo je 1885. u Pančevu. Najčešće je radio prepoznatljive portrete, glave ili biste.

- ,,Kosovka devojka”

Bavio se i oslikavanjem ikonostasa zbog čega se smatra da je on poslednji značajan srpski ikonopisac. Među njegovim ikonostasima ističe se ikonostas bečejske pravoslavne crkve i ikonostas u kapeli Bogdana Dunđerskog.
Godine 1896. izabran je za dopisnog, a 1910. za redovnog člana Srpske kraljevske akademije. Bio je jedan od osnivača umetničkog udruženja Lada 1904. godine i dugo ostao predsednik ovog udruženja.

Jedan je do osnivača udruženja likovnih umetnika u Beogradu 1919. godine i prvi njegov predsednik.

Umro je 1953. godine u Beogradu.